Le cantonnement des brancardiers



Het resultaat van een ontzettend leuke en lange samenwerking van de groep Foto 2 aan het CVO.. Een afdruk ervan is bovendien tot begin september te bezichtigen in het Sociale Huis van Landen.

Deze scène is gebaseerd (in de ruime betekenis van het woord) op enkele fragmenten uit het boek "We zullen ze krijgen! Brancardiers aan het Ijzerfront 1914-1918" van Inge De Bruyne. De auteur verzamelde dagboekfragmenten en stukken uit brieven, welke door haar grootvader en diens kompanen geschreven zijn tijdens hun verblijf aan het front. 

Fragment 1
"In een deken gewikkeld zit ik op mijn strozak en met de ransel op mijn knieën schrijf ik je een paar woordjes. Het is extreem koud en mijn vingers zijn verkleumd. Excuseer me voor mijn gekriebel. De aanhoudende kou verplicht ons de grote gaten in de muren van de schuur te vullen met stro, oude zandzakken en zelfs met ongebruikte dekens. Daardoor komt er geen straaltje licht meer naar binnen en moet ik een kaarsstompje branden. Het deksel van mijn gamel dient als kandelaar en staat op het hoekje van mijn ransel, die ik weer eens als lessenaar gebruik. Het is 3 uur in de namiddag en het wordt nu al langzaam donker. Deze strenge winter kent geen medelijden. Hoeveel trieste dagen, boordevol ellende en lijden staan ons nog te wachten?"

Fragment 2

"Het aanhoudende slechte weer verplicht me om binnen te blijven. Door de regen en de modder zijn de dagelijkse oefeningen vervallen en sinds vanochtend heb ik mijn strozak nog niet verlaten. Stelt u zich een kleine armzalige schuur voor waarvan de muren onlangs nog wit zijn gelakt, waardoor het geheel een bijna ideale netheid krijgt. Dat is mijn kantonnement. Her en der zijn spijkers in de muur geslagen die als kapstok dienen voor mijn militaire spullen. Twee plankjes die met ijzerdraad zijn opgehangen aan de balken van het dak, doen dienst als wandrekje waarop mijn kleine bezittingen staan. Dat alles zal u wel erg rudimentair en weinig comfortabel lijken en u zult wel verbaasd zijn te horen dat dit bijna luxe is voor uw 'jas'. Ik ben gelukkig in deze omgeving."

Reacties